اولین تذکر درباره سینما این نیست که «فیلم بد تماشا نکنید»! اولین تذکر آن است که «شاید بهتر باشد به جای سینما، به دیدار آشنایی برویم و یاگعدهای بگیریم و یا...». اساسا نیمی از مردم ما دسترسی به سالنهای سینما ندارند و آنها که دارند، حوصلهاش را ندارند. حوصلهاش را هم داشته باشند، نمیفهمندش. بفهمند هم، جدیاش نمیگیرند. این را آمار فروش فیلمها میگوید. کاری هم به آمار و ارقام نداشته باشیم، کافیست ویدئو پروژکتور و پرده سفید را زیر بغل بزنیم و برویم در شهرها و روستاهای سینما نرفته. آن وقت حسرت خواهیم خورد از بودجههای بربادرفته سینما و جشنواره هایش و حتی عمار! و نیز برنامه هفت با تمام حواشیاش! و ایمان میآوریم که سینما رسانه مردم ما نیست. شاید بهتر باشد به دنبال رسانه مردم باشیم!
یا علی مدد...